لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

پژوهش پیش رو به بررسی تاثیر نقدشوندگی بازار سهام بر میزان نابرابری درآمد طی دوره 1396-1376پرداخت. نتایج به دست آمده با ثابت نگه داشتن برخی عوامل، از جمله معیارهای سنتی توسعه ی مالی، نشان می دهند که ارتباطی منفی بین نقدشوندگی بازار سهام و ضریب جینی به عنوان معیار نابرابری درآمد وجود دارد. افزون بر این، یافته ها حاکی از آن هستند که نوعی همبستگی منفی بین نقدشوندگی سهام و نرخ فقر وجود دارد. در مجموعه ی پایانی آزمون ها با تقسیم افزایش دستمزد به دو قسمت (افزایش ناشی از نقدشوندگی سهام و افزایش قائم بر نقدشوندگی) شواهد مستدل تری مبنی بر کاهش نابرابری و فقر به واسطه ی افزایش دستمزد ناشی از نقدشوندگی به دست آمد.

ادبیات موجود تاکید زیادی برنقش بازار بدهی بر ظرفیت شرکت ها برای تولید اعتبارات تجاری را داشته و مطالعات اندکی به نقش بازار سهام در این زمینه توجه نموده است. این پژوهش رابطه بین نقدشوندگی سهام با عرضه و تقاضای اعتبار تجاری شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران را مورد بررسی قرار داده است. این پژوهش از نظر راهبردی کمی، از نظر هدف گرایی توصیفی واز نظر رویکرد تجربی می باشد. شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، جامعه آماری این پژوهش است. این مطالعه بر اساس نمونه ای از شرکت های بورس اوراق بهادار تهران از سال 1391 تا سال 1400، انجام شده است. داده های 131 شرکت به صورت پنل نامتوازن استفاده شده است و از برآوردگر مربعات معمولی با اثرات ثابت سال و صنعت برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نقدشوندگی سهام نقش مهمی در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و شکل دهی سیاست های اهرمی محافظه کارانه دارد و به طور قابل توجهی بر ظرفیت شرکت ها برای تولید منابع اعتبار تجاری بیشتر و وابستگی کمتر به تقاضای اعتبار تجاری تأثیر گذار است. سیاست گذاران باید بر نقدشوندگی بازار تمرکز کنند زیرا ظرفیت شرکت ها را برای تامین سرمایه از طریق ظرفیت اعتبار تجاری افزایش می دهد. وابستگی بین نقدشوندگی سهام و مفاد اعتبار تجاری، سرمایه را از بازار سهام به سمت بخش های اقتصادی که محدود به شرکت در بورس هستند، سرازیر می کند. وابستگی مذکور برای اقتصادهای در حال توسعه که فرصت های مالی به دلیل ساختار ضعیف حاکمیتی برابر نیست، قابل توجه است

معاملات بر خط تحولی بزرگ در داد و ستدهای بازار سرمایه به شمار می رود که دسترسی آسان و کاهش هزینه معاملات را به همراه داشته است. پژوهش حاضر سعی دارد رفتار بازار سرمایه اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران را قبل و پس از اجرایی شدن معاملات برخط یا معاملات آنلاین مورد بررسی قرار دهد. بر این اساس جامعه آماری شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران است که از سال فروردین 1388 تا اسفند 1391 در بورس و فرابورس اوراق بهادار تهران حضور داشته و در بازه مذکور، در هر ماه حداقل یکبار معامله شده باشند. با توجه به محدودیت های فوق، در مجموع 3792 مشاهده شرکت – ماه که شامل 79 شرکت فعال طی دوره پژوهش بوده، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که وجود معاملات بر خط اثر مثبت و معنی داری بر حجم و تعداد معاملات سهام داشته است و لذا موجب افزایش نقدشوندگی بازار شده است. همچنین ایجاد معاملات بر خط باعث کم شدن میزان بازده غیرعادی سهام شده است. هرچند نتایج پژوهش نشان از تاثیر ایجاد سامانه معاملات برخط بر افزایش فاصله قیمت پیشنهادی خرید و فروش سهام دارد.

بازار اوراق بهادار به عنوان یکی از بازارهای مالی مهم نقش اساسی در تجهیز بازار سرمایه و تأمین مالی انواع فعالیت های اقتصادی دارد. بر اساس شواهد موجود، سهام بنگاه های اقتصادی که نقدشوندگی بالاتری در بازار سهام دارند، قدرت بازار بیشتری برای این بنگاه ها ایجاد می کند؛ بنابراین با توجه به اهمیت جایگاه بخش بانکی و نیز نقش بازار سرمایه در اقتصاد، در این مطالعه تلاش شده است تأثیر نقدشوندگی بر قدرت بازاری بانک ها مورد ارزیابی قرار گیرد. در این راستا از اطلاعات ترازنامه و صورت های مالی 20 بانک که در بورس اوراق بهادار پذیرفته شده اند، طی سال های 1389 الی 1399 استفاده شده است. در این پژوهش از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. به منظور برآورد مدل تحقیق، آزمون هاسمن برای تعیین اثرات ثابت یا تصادفی انجام شده است. همچنین شاخص لرنر در راستای محاسبه قدرت بازار برای نمونه مورد بررسی مورداستفاده قرار گرفته و از شاخص آمیهود نیز برای ارزیابی شاخص عدم نقد شوندگی استفاده شده است. بر اساس نتایج تخمین رگرسیون، تأثیر متغیر عدم نقدشوندگی بر قدرت بازاری بانک منفی و معنادار و تأثیر متغیرهای اندازه بانک، کفایت سرمایه و سودآوری نیز بر قدرت بازاری بانک ها مثبت و معنادار به دست آمده است. ولیکن تاثیر اهرم مالی بر قدرت بازاری بانک ها به لحاظ آماری بی معنا بدست آمده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که افزایش نقدینگی بازار سهام، دسترسی بهتری به منابع درآمدی متنوع برای بانک ها فراهم می کند و از این منظر ضمن تقویت کسب وکارهای بانکی، بر قدرت آن ها نیز می افزاید.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر تغییرات عمده قیمت سهام، اثر عامل بازار، اندازه، ارزش، نقدشوندگی و تکانه را بر تغییرات عمده قیمت سهام مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1386 تا پایان سال 1391 است. برآورد مدل با استفاده از رگرسیون لجستیک و برای داده های پانل صورت گرفت. در کل، نتایج حاصل از آزمون فرضیه های تحقیق، بیانگر رابطه معنادار بین متغیرهای مورد بررسی و تغییرات عمده قیمت سهام است. در میان عوامل مورد بررسی، عامل نقدشوندگی مهم ترین متغیر برای توضیح احتمال کاهش قیمت سهام، بیش از %5-، %10-، %20- و %30- و عامل بازار اثرگذارترین متغیر بر احتمال افزایش قیمت سهام بیش از %10+، %20+ و %30+ است.

ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر یکی از چالش‌های اصلی بیمه مرکزی ج.ا.ا می‌باشد. مکانیزم فعلی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر مبتنی بر شاخص‌های سنتی حسابداری می‌باشد که در بهترین حالت قادر به ارزیابی50% از شرکت‌ها می‌باشد و عملکرد بازاریابی که شاخص های آن مبتنی بر بازار و بیمه گذار محوری هستند، در مکانیزم فعلی لحاظ نشده است. لذا سئوال اصلی این است که چگونه می‌توان مدلی به منظور ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر طراحی نمود تا بتواند واقع بینانه‌ای از عملکرد آن‌ها ارائه نماید؟ به منظور پاسخ دادن به سئوال فوق، ابتدا شاخص‌های فعلی مورد ارزیابی در شرکت‌ها و صنعت بیمه در جهان مورد بررسی و غربالگری قرار گرفت. سپس با انجام مصاحبه از خبرگان داخلی، شاخص‌های نهایی حاصل از پیشینه و مصاحبه تلخیص گردید. بررسی‌ها نشان داد که خلأ قابل توجهی در رابطه با شاخص‌های مبتنی بر بازار به هنگام ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر وجود دارد. لذا مدل ریاضی تحلیل پوششی داده‌های شبکه‌ای مبتنی بر شاخص‌های بازار طراحی گردید. جامعه آماری شامل 28 شرکت فعال در صنعت بیمه ایران می‌باشند. داده‌های واقعی از اسناد و مدارک مربوط به سال 1398 بیمه مرکزی ج.ا.ا جمع‌آوری گردید. نتایج حل مدل ریاضی ارزیابی عملکرد شرکت‌های بیمه‌گر نشان داد که تنها 1شرکت در هر سه مرحله و همچنین بطور کلی کارا بوده است. تعداد 12 شرکت در یک مرحله، تعداد 9 شرکت در دو مرحله کارا بودند، در حالیکه کارایی کلی آن‌ها کمتر از 1 بود. همچنین تعداد 6 شرکت دارای کارایی 100% در فرآیند بازاریابی و عملکرد بازار بودند.

پژوهش حاضر، شواهدی درباره نقش برخی معیارهای کیفیت اطلاعات بر ریسک نقدشوندگی سهام و ریسک بازار فراهم می کند. برای این منظور، اثر سه معیار کیفیت اطلاعات شامل کیفیت اقلام تعهدی، درصد خطای پیش بینی سود و اعلام به موقع سود در ریسک نقدشوندگی سهام و ریسک بازار با جمع آوری داده های مالی سال های 1392-1387 مربوط به 148 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از تحلیل رگرسیون آزموده شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان دهنده وجود رابطه ای معنادار بین هر سه معیار کیفیت اطلاعات با ریسک نقدشوندگی سهام است، به گونه ای که مقادیر بیشتر کیفیت اقلام تعهدی و اعلام به موقع تر سود، سبب کاهش ریسک نقدشوندگی سهام و مقادیر بیشتر درصد خطای پیش بینی سود سبب افزایش ریسک نقدشوندگی سهام می شود. این در حالی است که بین هیچ کدام از معیارهای کیفیت اطلاعات با ریسک بازار، رابطه معناداری یافت نشد.